"Tanışma bitti"


           Bu albomun mənə yaşatdığı hisləri necə unuda bilərəm?! Bəzi mahnıları elə-belə dinləyirsən, başını yelləyirsən, normal bəyənirsən. Burdakı mahnılarda insan o xoşuna gəlmə duyğusunu hiss edəndə bir anlıq donub qalır. Nəsə hüzurverici bir cəhəti var, sadə amma dərin mənalı sözləri var. O hissiyyat yəqin ki çata biləcəyim ən hüzurlu durumdu və bu vəziyyətdə həm də sonuna qədər özünəinamlı oluram.

          Dərin bir kədər var, amma daha real, daha şux duruşlu, güclü insanın kədəri, əsl kədər. İnsanı çökdürən kədər deyil, həqiqətən mənalı bir kədər hiss edirsən. Və o kədərin yanında sərt musiqi gəlir bəzən. Bu sərt musiqi insanı qorxudan qışqırıq(scream vocal) deyil, əksinə hüzur gətirir. Bu albomda gözəbatan sərt musiqi yoxdu, sərt yarını tutur, hətta yarıdan da az.

         Tətildə evə qayıtmağa bir neçə gün qalmış tapmışdım, bütün günüm o hissiyyatla keçirdi. Və transfer elədiyimiz yerdə İstanbulda getdim həmin albomu aldım. Almağımın bir çox səbəbi var, həm o albomun özü mənim üçün dəyərlidi deyə ona sahib olmaq istədim, internetdən yükləmək həmin hissi tam vermir. Həm də nə ona da xeyir vermək istəyi də var idi.

         Evə gələndən sonra da musiqi mərkəzində(azərbaycancası “muzikalni centr”:D) bütün gün qulaq asıb oxuyurdum, özümdən getmişdim. O aralar bizə gələn bibim nəvəsi də xəstəsi olmuşdu :)

         2 aylıq tətilin sonuna qədər təsirindən ancaq çıxa bildim, o arada içimdə dəhşət mahnı yazmalıyam deyə bir his var idi. Bir neçə cızmaqara eləmişdim. Linklər silinib deyə indi bura yerləşdirə bilmirəm.